Śluby wiążą się z wieloma tradycjami, które mogą różnić się w zależności od kultury i społeczeństwa. Na całym świecie istnieją różnorodne zwyczaje, które wiążą się z zawarciem związku małżeńskiego – dla wielu najważniejszym wydarzeniem w życiu. Dwie identyczne kultury praktycznie nie istnieją, a poszczególne tradycje mogą diametralnie się od siebie różnić. Jak wyglądają tradycje noszenia pierścionka zaręczynowego i obrączki w Polsce?

Na której ręce nosi się obrączkę?

Być może najważniejszą z tradycji ślubnych jest wymiana obrączek ślubnych między dwojgiem partnerów. Z tego względu wiele osób zastanawia się nad tym, na której ręce nosi się obrączkę. W zależności od tego, skąd pochodzisz, może to wyglądać zupełnie inaczej. Choć zwyczaj ten jest dość powszechny na całym świecie, istnieją różnice w kwestii tego, na którą rękę założyć zarówno pierścionek zaręczynowy, jak i obrączkę. Podobnie jest w przypadku palca, na którym powinna znaleźć się obrączka – więcej na Zankyou.pl. Polska wyróżnia się od innych krajów pod względem tego, na której ręce nosi się obrączkę. W większości państw pierścionek zaręczynowy przekłada się lewej ręki na prawą, podczas gdy u nas – z prawej na lewą. Jednak podobnie, jak w innych krajach obrączka powinna znaleźć się na palcu serdecznym. 

Historia obrączek ślubnych

Pierwsze wzmianki o obrączkach ślubnych pochodzą już z czasów starożytnego Egiptu. Według niektórych historycznych pism pary w tamtych czasach podczas ślubu wymieniały się pierścionkami, które były prekursorem dzisiejszych obrączek. Najczęściej wykonywano je z nietrwałych materiałów, takie jak trzcina lub konopie. Oczywiście tego typu pierścionki nie były zbyt wytrzymałe, dlatego wkrótce zaczęto wytwarzać je z mocniejszych materiałów. Uważano, że im droższy był surowiec, z którego został wykonany pierścionek, tym bardziej obdarowujący kocha swoją partnerkę. W tamtych czasach pierścienie były symbolem bogactwa i statusu społecznego – niezależnie od weselnych zwyczajów. Drogi pierścionek niewątpliwie budził więc szacunek i poważanie.